Το αποτέλεσμα των εκλογών του 1970 επηρέασε σε σημαντικό βαθμό η πριμοδότηση, κυρίως από το ΑΚΕΛ, περιορίζοντας την ισχύ του Ενιαίου κόμματος. Στις εκλογές του 1976, η λαϊκή ψήφος εξουδετερώνεται πλήρως με χειραγώγηση του εκλογικού συστήματος. Μέσα από τις δυνατότητες που προσέφερε το πλειοψηφικό σύστημα, ακυρώθηκε η λαϊκή βούληση σε δυο ουσιαστικής σημασίας στοιχεία:

  • Αποκλείστηκε η εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο της δεύτερης σε μέγεθος πολιτικής δύναμης, και,
  • η κομματική σύνθεση του κοινοβουλίου δεν αντανακλούσε καθόλου την αντίστοιχη δύναμη των κομμάτων ανάμεσα στο λαό.

Για να πετύχουν το στόχο τους, στην τρίτη αναμέτρηση για ανάδειξη βουλής, τρία κόμματα, το ΑΚΕΛ, η (νεοϊδρυθείσα) Δημοκρατική Παράταξη του Σπύρου Κυπριανού και η ΕΔΕΚ, προήλθαν σε συνεννόηση που ονόμασαν ‘Δημοκρατική Συνεργασία’ και προέβηκαν σε αμοιβαία πριμοδότηση. Με τον τρόπο αυτό, προκαθόρισαν το αποτέλεσμα αλλά και τα ονόματα των νέων βουλευτών και δημιούργησαν ένα κοινοβούλιο του οποίου η σύνθεση έδινε απόλυτη πλειοψηφία στο τρίτο κόμμα. Αυτό εξουδετέρωσε την ουσία των εκλογών και της δημοκρατικής ζωής.

Με βάση τις αρχές του πλειοψηφικού συστήματος κατανομής των εδρών, σε κάθε περιφέρεια εκλέγονται οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων. Έτσι, σε περίπτωση μονολιθικής ψήφου, το σχήμα ή τα σχήματα που συγκεντρώνουν τις πιο πολλές προτιμήσεις εκλέγουν όλους τους υποψηφίους στη συγκεκριμένη περιφέρεια.

Στην αναμέτρηση του 1976 η συνεννόηση προχώρησε πιο πέρα από το 1970: Σε τέσσερις περιφέρειες, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ παρουσίασαν συνολικό αριθμό υποψηφίων ίσο προς τον αριθμό των εδρών κάθε μιας: 11 στη Λευκωσία (συν ο ανεξάρτητος Τάσσος Παπαδόπουλος), επτά στη Λεμεσό, επτά στην Αμμόχωστο και δυο στην Κερύνεια. Στη Λάρνακα και στην Πάφο η ΕΔΕΚ κατήλθε αυτόνομα, επιδιώκοντας να έχει βουλευτή σε κάθε περιφέρεια.

Με αλληλοπριμοδότηση των υποψηφίων τους (η επιλογή πέρα από κομματικούς συνδυασμούς επιτρεπόταν από το σύστημα) δεν χρειάζονταν παρά απλή πλειοψηφία των συνδυασμών τους για να καταλάβουν όλες τις έδρες. Τα τρία κόμματα του μετώπου εμφανίζονται τελικά, να έχουν περίπου 70% των ψήφων, ενώ πριμοδοτούν και τον ανεξάρτητο Τάσσο Παπαδόπουλο στη Λευκωσία με 65%.

Ακόμα πιο παράδοξη ήταν η διανομή της “λείας”: Η νεοϊδρυθείσα Δημοκρατική Παράταξη – ΔΗΠΑ, της οποίας η δύναμη σε ψήφους υπολογίζεται γύρο στο 22-25%, πήρε τελικά 21 έδρες (60% του συνόλου) και, μαζί, τον πλήρη έλεγχο του κοινοβουλίου, το πρώτο σε ισχύ ΑΚΕΛ πήρε μόνο εννέα έδρες (26%) και η ΕΔΕΚ τέσσερις. (11%). Με βάση τα επίσημα αποτελέσματα, η συνεργασία ΔΗΣΥ-ΔΕΚ πήρε γύρω στο 27% των έγκυρων ψήφων, αποκλείστηκε, όμως, εντελώς από τη βουλή.