Ο πρόεδρος της Βουλής Σπύρος Κυπριανού, ανέλαβε ως προεδρεύων της δημοκρατίας, όπως προνοεί το σύνταγμα, μετά το θάνατο του Μακαρίου, στις 3 Αυγούστου 1977. Σε 45 μέρες θα έπρεπε να διεξαχθούν εκλογές για νέο πρόεδρο, που θα υπηρετούσε το υπόλοιπο της θητείας του Μακαρίου, δηλαδή μέχρι το Φεβρουάριο 1978. Ωστόσο, λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος που μεσολαβούσε, στο όνομα της ενότητας, οι αρχηγοί των κομμάτων συμφώνησαν να μη διεξαχθούν εκλογές για το υπόλοιπο της θητείας Μακαρίου. Έτσι, στις 31 Αυγούστου, ο Κυπριανού, ανακηρύχτηκε χωρίς ανθυποψήφιο, πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εκλογές έγιναν επίσης για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, στις 25 Φεβρουαρίου, 1978, με νικητή τον Πάφου Χρυσόστομο.
Το Νοέμβριο του 1977 αρχίζει η προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές. Στις 10 Νοεμβρίου ο ΔΗΣΥ εξαγγέλλει την υποψηφιότητα του προέδρου του Γλαύκου Κληρίδη και 12 μέρες αργότερα το ΔΗΚΟ ανακοινώνει τη διεκδίκηση της προεδρίας με τον Σπύρο Κυπριανού. Ο ηγέτης της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης αναγγέλλει ότι θα υποβάλει υποψηφιότητα για την προεδρία αν αποτύγχαναν προτάσεις του προς το ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ για καθορισμό μίνιμουμ προγράμματος συνεργασίας.
Ενώ όλα οδηγούνταν σε αναμέτρηση Κληρίδη-Κυπριανού, απήχθη από το στρατόπεδο καταδρομών όπου υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στις ο πρωτότοκος γιος του Κυπριανού, Αχιλλέας (14 Δεκεμβρίου, 1977). Η απαγωγή δημιουργεί κλίμα ανησυχίας, αφού έρχεται να επιβεβαιώσει φόβο που καλλιεργείτο από διάφορες πολιτικές καταστάσεις, ότι ο κίνδυνος από ανατρεπτικά στοιχεία του 1974 δεν είχε εξαλειφθεί και αυτά επανεμφανίζονταν μετά το θάνατο του Μακαρίου. Η ανησυχία εντείνεται από κινδυνολογία πολιτικών προσώπων και κομμάτων για ενδεχόμενο να ξεσπάσει ακόμα και εμφύλιος πόλεμος αν δεν αφηνόταν σύντομα ελεύθερος ο Αχιλλέας. Δυο μέρες μετά την απαγωγή και ενώ έχει κινητοποιηθεί μηχανισμός για συσπείρωση του λαού γύρω από τον Σπύρο Κυπριανού, ο Γλαύκος Κληρίδης ανακοινώνει την απόφαση του να μη διεκδικήσει την προεδρία ώστε να συμβάλει στη ψύχραιμη αντιμετώπιση των κρίσιμων περιστάσεων. Δυο μέρες μετά την απόσυρση Κληρίδη, ο Αχιλλέας αφήνεται ελεύθερος.
Το επεισόδιο της απαγωγής άνοιξε πλέον διάπλατα το δρόμο για την άνευ ανθυποψηφίου ανακήρυξη, και όχι εκλογή, του Σπύρου Κυπριανού, στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Φεβρουάριο 1978.