Το σκηνικό των προεδρικών εκλογών του 2018 ήταν σημαντικά διαφοροποιημένο σε σχέση με το αντίστοιχο του 2013, ενώ η αναμέτρηση του 2018 έγινε ανάμεσα στα ίδια σχεδόν πρόσωπα. Μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη, ήδη Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Σταύρο Μαλά, τον οποίο υποστήριζε πάλι το ΑΚΕΛ και τον Γιώργο Λιλλίκα, διεκδίκησε εκλογή ένα νέο πρόσωπο. Για πρώτη φορά υποψήφιος εμφανίζεται ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 2014 είχε καταλάβει την προεδρία του ΔΗΚΟ. Η διαδικασία επιλογής και ανάδειξης υποψηφίων παρουσίασε αρκετά από τα στοιχεία προηγούμενων εκλογών. Δυστοκία για μερικές δυνάμεις, διαφωνίες και αντιπαραθέσεις, αλλά και κάπως βελτιωμένη κατάσταση στο λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο. Τέσσερα κόμματα στήριξαν την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου, με μόνο τη Συμμαχία Πολιτών του Γιώργου Λιλλίκα να διαχωρίζει τη θέση του.
Την πορεία προς τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2018 εγκαινίασαν, όπως και το 2013, τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου. Στις 24 Απριλίου 2017, συναντήθηκαν οι ηγέτες του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, της Αλληλεγγύης, της Συμμαχίας Πολιτών και των Οικολόγων. Οι τρεις αποφάσισαν να στηρίξουν την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου, ο ηγέτης της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλίκας διαφώνησε αμέσως για την ‘προσυνεννοημένη επιλογή’, ενώ ο Γιώργος Περδίκης, των Οικολόγων επιφύλαξε την απόφαση του Κινήματος. Τρεις μέρες αργότερα, το πολιτικό γραφείο του ΔΗΚΟ ενέκρινε ομόφωνα την υποψηφιότητα του ηγέτη του κόμματος, ενώ στην κεντρική επιτροπή η απόφαση λήφθηκε δια βοής. Έξι μήνες αργότερα, μετά από συνάντηση του Νικόλα Παπαδόπουλου και διαμόρφωση ενός πλαισίου κοινών θέσεων με την ηγεσία του Κινήματος Οικολόγων, η παγκύπρια συνδιάσκεψη του Κινήματος απεφάσισε τη στήριξη της υποψηφιότητας του Παπαδόπουλου, με ποσοστό 83% (39 ψήφοι υπέρ, ανά δυο υπέρ Λιλλίκα, Μαλά και Αναστασιάδη, με δυο λευκές ψήφους).
Ο Γιώργος Λιλλίκας, ο οποίος το 2013 ήταν υποψήφιος της ΕΔΕΚ για την Προεδρία της Δημοκρατίας, με κρυφή στήριξη από τον Νικόλα Παπαδόπουλο και άλλα στελέχη του ΔΗΚΟ, ακολούθησε το δικό του δρόμο, προβάλλοντας τη δική του υποψηφιότητα. Αυτό οδήγησε στη συνέχεια σε έντονες συγκρούσεις με την ηγεσία της ΕΔΕΚ κατά κύριο λόγο και λιγότερο με το ΔΗΚΟ.
Το ΑΚΕΛ αναζητούσε υποψήφιο, με τα ΜΜΕ να αναφέρουν ονόματα πιθανών μνηστήρων. Περί τα τέλη Μαΐου 2017, διαφάνηκε πως επικρατέστερος ήταν ο Μάικ Σπανός, οικονομολόγος, επιχειρηματίας, με παρουσία σε θέσεις σε διάφορες επιχειρήσεις και άλλους οργανισμούς. Στις 7 Ιουνίου, η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε να υιοθετήσει την υποψηφιότητα, την οποία θα έθετε στη συνέχεια στις κομματικές ομάδες βάσης. Στη διαδικασία έγκρισης μέλη της Κεντρικής Επιτροπής τοποθετήθηκαν με επιφυλάξεις ή αρνητικά. Ο Σπανός είχε στο παρελθόν πάρει θέσεις αντίθετες με αυτές του ΑΚΕΛ αναφορικά με την οικονομική κρίση και την αντιμετώπιση της. Στις πρώτες δηλώσεις του είπε πως η εκλογή του θα «έφερνε επανάσταση», ενώ χαρακτήρισε τα κόμματα «κακοήθη σώματα». Αμέσως διαφάνηκε πως η ηγεσία του ΑΚΕΛ άρχισε να αμφιβάλλει για την επιλογή της και στις 15 Ιουνίου 2017, ο ΓΓ του Κόμματος και ο μέλλων υποψήφιος ανακοίνωσαν από κοινού «συναινετικό διαζύγιο».
Η αναζήτηση νέου υποψηφίου δεν άργησε να καταλήξει στην ίδια επιλογή με αυτή του 2013, τον Σταύρο Μαλά. Με ποσοστό 75%, η Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ ενέκρινε στις 22 Ιουλίου υποστήριξη σε υποψηφιότητα Μαλά. Η επισφράγιση της υποψηφιότητας στο ειδικό συνέδριο του κόμματος, στις 2 Σεπτεβρίου 2017 έγινε με συντριπτική πλειοψηφία, με 955 ψήφους υπέρ, 3 κατά και 5 λευκές. Είχε προηγηθεί η επίσημη εξαγγελία από τον Σταύρο Μαλά, στις 2 Σεπτεμβρίου, στην οποία παρουσιάστηκε επίσης ομάδα 26 προσώπων – υποστηρικτών της «ανεξάρτητης» υποψηφιότητας του. Ανάμεσα τους ήταν πρώην υπουργοί και άλλα πολιτικά πρόσωπα, ακαδημαϊκοί και άτομα από διάφορες επαγγελματικές ομάδες. Παρόντες, επίσης, ήταν τρεις παλαιοί ποδοσφαιριστές του σωματείου «Ομόνοια».
Στις 14 Οκτωβρίου 2017, ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης εξήγγειλε σε ειδική συγκέντρωση την υποψηφιότητα του για διεκδίκηση δεύτερης θητείας. Αναφέρθηκε εκτενώς στο έργο της πενταετίας και κάλεσε όλους «να ενώσουμε δυνάμεις για να προχωρήσουμε με σταθερα βήματα μπροστά, να κτίσουμε ένα ασφαλές μέλλον».
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο, γνωστό για τη σύνδεση του ως παράρτημα της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, παρουσίασε επίσης τον πρόεδρο του, ως υποψήφιο με αξιώσεις για εξασφάλιση αξιόλογου ποσοστού ψήφων. Ο υποψήφιος του ΕΛΑΜ το 2013 είχε περιοριστεί σε 3899 ψήφους ή ποσοστό 0.88%. Ο πρόεδρος του Χρίστος Χρίστου προσέβλεπε σε πιο μεγάλη υποστήριξη, αφού, στις βουλευτικές του 2016, το κόμμα είχε πάρει 13.000 ψήφους ή 3,7%.
Όπως και σε προηγούμενες αναμετρήσεις ακόμα τέσσερα άτομα που δεν ανήκαν σε κόμμα υπέβαλαν υποψηφιότητα, χωρίς να διαφαίνεται οποιαδήποτε προοπτική να εξασφλίζουν ουσιαστικό αριθμό ψήφων.
Από την αρχή των διεργασιών για εξεύρεση και προβολή υποψηφιοτήτων υπήρξε συνεχής αναφορά σε εφημερίδες για πιθανή υποψηφιότητα του απερχόμενου πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου Κωνσταντίνου Χριστοφίδη. Παρά την ιδιαίτερα εμφανή παρουσία του στα Μέσα Ενημέρωσης δεν επιβεβαίωνε πως θα ήταν υποψήφιος, ενώ, το όνομα του περιλήφθηκε σαν επιλογή σε δημοσκοπήσεις. Τελικά, στις 10 Οκτωβρίου 2017, με μια μακροσκελή ανακοίνωση δημοσιοποιούσε την απόφαση του να μην είναι υποψήφιος. Ανάμεσα σε άλλα, έλεγε πως ο ‘νοητικός διακόπτης των εκλογέων ήταν στραμμένος στα κόμματα’ και χωρίς να αλλάξει αυτό δεν θα είναι υποψήφιος.
Η εκστρατεία – Θέματα και στόχοι
Τα χαρακτηριστικά της προεκλογικής εκστρατείας ήταν για άλλη μια φορά ευθυγραμμισμένα με τις προηγούμενες εκλογές. Όλοι οι υποψήφιοι υπέβαλαν προτάσεις για μεγάλο αριθμό θεμάτων με έμφαση στην οικονομία γενικά. Αναφέρθηκαν επίσης σε ειδικούς τομείς, με κάθε υποψήφιο να αποδίδει διαφορετική σημασία στον καθένα. Η απασχόληση, η ανάπτυξη, η κοινωνική μέριμνα, η βοήθεια σε ομάδες που πλήγηκαν από την κρίση ήταν ανάμεσα στα θέματα. Πρόσθετα με αυτά, παρουσιάστηκαν τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, η μετανάστευση και το περιβάλλον. Οι θέσεις στο Κυπριακό και οι κύριες παράμετροι μιας λύσης αποτέλεσαν ξεχωριστό κεφάλαιο. Η προσέγγιση που υιοθετήθηκε ήταν κυρίως γραφειοκρατική και διαχειριστική, ή ήταν ένα αμάλγαμα στερεότυπων φράσεων. Οι προσπάθειες να δυσφημήσουν τους αντιπάλους με αναφορά στο παρελθόν, τις απόψεις, τη συμπεριφορά τους ή τις σχέσεις τους ήταν ένα καθημερινό φαινόμενο της εκστρατείας.
Το εκλογικό πρόγραμμα του Νίκου Αναστασιάδη ήταν δίπτυχο: Σε ένα σύντομο φυλλάδιο, παρουσίασε τις κύριες προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά την έναρξη της προεδρίας του, ενώ ακολουθούσε περιγραφή δράσεων σε διάφορους τομείς. Το συμπέρασμα ήταν ότι η κυβέρνησή του είχε εξασφαλίσει ένα ισχυρό παρόν για να στηρίξει το όραμά του για το μέλλον. Το κύριο πρόγραμμα του “το όραμα, το σχέδιο και το έργο του Νίκου Αναστασιάδη” έθετε έξι βασικούς στόχους. Ήταν μια σταθερά θεμελιωμένη και αναπτυσσόμενη οικονομία, νέο μοντέλο ανάπτυξης, πιο δίκαιο και σύγχρονο ψηφιακό κράτος, κράτος που φροντίζει για τον πολίτη, η επιδίωξη ενός ενεργειακού και γεωστρατηγικού ρόλου για την Κύπρο και η αναζήτηση λύσης που θα οδηγούσε στην επανένωση της χώρας. Το κράτος που θα δημιουργούσε η λύση θα είναι ανεξάρτητο και ασφαλές, ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Όπως και το 2013, οι κυριότερες θέσεις του Αναστασιάδη ήταν συνέχεια του κύριου συνθήματος του κόμματος στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές εκλογές (2016). Τα «σταθερά βήματα μπροστά» υπεδείκνυαν δράσεις που εξασφάλιζαν στερεό έδαφος, έτσι ώστε η χώρα να κατευθύνεται προς το μέλλον με αυτοπεποίθηση.
Ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στόχευε στην ενίσχυση των παραδοσιακών τομέων της οικονομικής δραστηριότητας και στην επέκτασή της σε νέες. Η προώθηση και υποστήριξη επιχειρηματικής καινοτομίας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας για την προσέλκυση επενδύσεων θα βοηθούσαν και υποστηρίξουν αυτό το μοντέλο. Οι μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση, στο δικαστικό σύστημα, η διαφάνεια και η καταπολέμηση της διαφθοράς, καθώς και η προώθηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης θα εκσυγχρονίσουν το κράτος. Το κεφάλαιο για τις κοινωνικές πολιτικές, το οποίο κάλυψε σχεδόν το ήμισυ του προγράμματος του Αναστασιάδη, εκτεινόταν σε πληθώρα θεμάτων, όπως η απασχόληση, οι υπηρεσίες υγείας, η κρατική φροντίδα, η εκπαίδευση, τα οικογενειακά θέματα, το περιβάλλον και άλλες πτυχές της ζωής. Η κυβέρνηση ανέμενε πως θα μπορούσε να εφαρμόσει τα σχέδιά της για τη διαχείριση των υδρογονανθράκων και να ενισχύσει την άμυνα της χώρας.
Οι πολιτικές για το Κυπριακό καλύφθηκαν σε συντομία, και δινόταν έμφαση στη θέση πως οι χειρισμοί Αναστασιάδη μετατόπισαν το επίκεντρο των διαπραγματεύσεων προς την ασφάλεια και τις εγγυήσεις.
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος ξεκίνησε την εκστρατεία του προωθώντας την ιδέα και το σύνθημα μιας νέας στρατηγικής «για την Κυπριακή Δημοκρατία και την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος». Ως ο νεότερος από τους υποψηφίους (44 ετών), υιοθέτησε επίσης το σύνθημα «με τη δύναμη της γενιάς μας», στοχεύοντας να ελκύσει νέους ψηφοφόρους. Το κύριο σύνθημα του Παπαδόπουλου ήταν «Αλλαγή, Αξιοπιστία, Ελπίδα», ισχυριζόμενος ότι ήταν ο μόνος υποψήφιος που μπορούσε να φέρει την αλλαγή.
Η νέα στρατηγική ήταν ένα έγγραφο 40 σελίδων, το ήμισυ των οποίων περιείχε κριτική στις θέσεις του Αναστασιάδη, ενώ στο υπόλοιπο ο υποψήφιος πρότεινε λύση που θα εγγυόταν συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα μέτρα που πρότεινε ο Παπαδόπουλος κυμαίνονταν από την αλλαγή της βάσης των διαπραγματεύσεων μέχρι και την απόσυρση προτάσεων που είχαν υποβληθεί προηγουμένως από την ελληνοκυπριακή πλευρά, όπως επίσης νέα προσέγγιση στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον, πρότεινε να αντλήσει η Κύπρος όφελος από τους υδρογονάνθρακες, και να αγωνιστεί ενάντια στην αναβάθμιση του μονομερώς ανακηρυχθέντος τουρκοκυπριακού κράτους. Τέλος, υποστήριζε ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς και, ακόμα, να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος των βρετανικών βάσεων στο νησί.
Επιπλέον, ο Παπαδόπουλος υπέβαλε προτάσεις για την αποκατάσταση ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας, την ενίσχυση της οικονομίας και την αποκατάσταση της οικονομικής θέσης της μεσαίας τάξης. Σε διάφορες ανακοινώσεις ασχολήθηκε με επιμέρους θέματα όπως η φροντίδα των ηλικιωμένων, η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, η στήριξη των εκτοπισθέντων από το 1974, νέες πολιτικές για τη γεωργία και την ενέργεια, τα δικαιώματα των ζώων και άλλα. Ορισμένες από τις προτάσεις του σε κάθε κεφάλαιο είχαν τη μορφή μακρών καταλόγων μέτρων και ιδεών.
Ο Σταύρος Μαλάς παρουσίασε τις προτάσεις του κάτω από το βασικό σύνθημα “μας ενώνει το αύριο” με τον τίτλο «σύμβαση ελπίδας και προοπτικής». Επέμενε πως οι προτάσεις του ήταν υλοποιήσιμες, ενώ το πρόγραμμά του εξέφραζε ένα νέο όραμα, για μια Κύπρο ξεχωριστή, που θα ανταποκρινόταν στις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας στην κοινωνία. Οι διεθνείς σχέσεις θα πρέπει να βασίζονται στην προώθηση της ειρήνης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η πρόταση του για την Ευρώπη ήταν όπως η Ένωση εργαστεί για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, περισσότερη δημοκρατία και για ειρήνη και συνεργασία. Οι προτάσεις του για το Κυπριακό πρόβλημα βασίστηκαν στις γενικές γραμμές των ελληνοκυπριακών θέσεων, για μια διζωνική δικοινοτική λύση ομοσπονδίας, βασισμένη στα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το κοινοτικό κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο. Στην οικονομία, ένα μοντέλο μιας πιο ισορροπημένης οικονομικής ανάπτυξης θα πρέπει να επιδιώξει βιώσιμη ανάπτυξη που θα βασίζεται σε παράγοντες όπως οι επενδύσεις στην Έρευνα και Καινοτομία, τα κίνητρα σε εταιρείες υψηλής τεχνολογίας για να εγκατασταθούν στην Κύπρο, φορολογικά κίνητρα για αποκέντρωση δραστηριοτήτων και πολλά άλλα. Προτάσεις για περισσότερες διασφαλίσεις για τα εργασιακά δικαιώματα, η αντίθεσή στην ιδιωτικοποίηση ημικρατικών επιχειρήσεων δημοσίου δικαίου και η ανάληψη δράσης για διευρυμένο συνεργατικό κίνημα με κέντρο τον άνθρωπο, αποτελούσαν στοιχεία που διέκριναν σε κάποιο βαθμό τον Σταύρο Μαλά από άλλους υποψηφίους. Ο Σταύρος Μαλάς έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη για δημοκρατική και ανθρωπιστική εκπαίδευση, για προώθηση της ποιότητας ζωής και του σεβασμού προς το περιβάλλον. Υποσχέθηκε να προωθήσει μια κοινωνία ίσων δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους και τις ομάδες, αλληλεγγύη και πιο αποτελεσματικό κράτος προς όφελος του λαού. Η καταπολέμηση της διαφθοράς θα ήταν εγγύηση για ένα κράτος δικαίου.
Ο Μαλάς και το ΑΚΕΛ επέκριναν τον Αναστασιάδη ως αναξιόπιστο, που δεν υλοποίησε όσα είχε υποσχεθεί ή δεσμεύτηκε να πράξει. Αν και θεωρούσαν την τουρκική πλευρά υπεύθυνη για το αδιέξοδο στο Κυπριακό πρόβλημα, απέδωσαν επίσης ευθύνη στον Πρόεδρο για τον τρόπο με τον οποίο είχε χειριστεί το θέμα. Με προβολή προϋποθέσεων δεν είχε βοηθήσει στην επανάληψη των διαπραγματεύσεων, ανέφεραν. Παρά τις παραπάνω επικρίσεις, η κύρια έμφαση του Μαλά στην εκστρατεία ήταν να προωθήσει τις δικές του προτάσεις από το να κατηγορεί τον αντίπαλο του.
Ο Μαλάς παρουσίασε τον εαυτό του ως ανεξάρτητο υποψήφιο, αν και ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του μετά από αποτυχία του ΑΚΕΛ να επιλέξει άλλο υποψήφιο. Αξιωματούχοι και στελέχη του ΑΚΕΛ αποτελούσαν την ομάδα της προεκλογικήςεκστρατείας του και οι θέσεις του δεν διέφεραν από εκείνες του κόμματος.
Ο Γιώργος Λιλλήκας προσπάθησε να παρουσιάσει την υποψηφιότητά του ως συνέχεια του ψηλού ποσοστού που πήρε το 2013, 25% των ψήφων. Τοποθετούσε τον εαυτό του ενάντια σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδιακή λύση, διότι αυτή θα νομιμοποιούσε τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής μέρους του νησιού. Οι προτάσεις του Λιλλήκα κάλυπταν μεγάλο αριθμό θεμάτων, που παρουσιάστηκαν ως καθημερινές δημόσιες δηλώσεις, με κεντρικό σύνθημα «Η ασφαλής επιλογή» και «η Κύπρος που αλλάζει». Παρά το γεγονός ότι τον υποστήριζε μόνο το κόμμα του, βασικοί αξιωματούχοι του οποίου τον εγκατέλειψαν, επέμενε ότι η επίδοση του θα έκανε την έκπληξη των εκλογών.
Ο Χρίστος Χρίστου, υποψήφιος του ακροδεξιού ΕΛΑΜ, προωθούσε το σύνθημα «Αυτή η γη έχει φωνή» και παρουσιαζόταν σαν υποψήφιος που διέφερε από τους υπόλοιπους. Ορισμένα από τα επιχειρήματά του απηχούσαν τη συνήθη εθνικιστική ρητορική της ακροδεξιάς. Πολλές από τις προτάσεις του είχαν τη μορφή δηλώσεων για κοινωνικά, οικονομικά και άλλα ζητήματα, που προωθούσε ένα κόμμα το οποίο νοιαζόταν για το λαό (για τους ελληνικής καταγωγής). Μέλη και βουλευτές της Χρυσής Αυγής της Ελλάδας ήταν παρόντες και χαιρέτησαν δημόσιες συναθροίσεις του. Μηνύματα από τον ηγέτη της Χρυσής Αυγής διαβάζονταν επίσης στις συγκεντρώσεις.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι παρουσίαζαν τον εαυτό τους ως αγωνιζόμενοι εναντίον ενός διεφθαρμένου συστήματος ή εμφανίστηκαν επιζητώντας δημοσιότητα, που μια τέτοια ευκαιρία μπορεί να προσφέρει. Οι δυνατότητές τους περιορίζονταν στην εξασφάλιση μόνο μερικών εκατοντάδων ψήφων.
Για να αποφευχθεί η διεξαγωγή της εκλογής κατά την ημέρα των καρναβαλιών, αποφασίστηκε να μετακινηθεί η ψηφοφορία για τον πρώτο γύρο στις 28 Ιανουαρίου 2018, με την επαναληπτική εκλογή να ακολουθεί μια εβδομάδα αργότερα.
Τα αποτελέσματα αποτέλεσαν μικρή έκπληξη, με τον αποκλεισμό με σχετικά χαμηλό ποσοστό του Νικόλα Παπαδόπουλου και τον πολύ χαμηλότερο αριθμό ψήφων του Νίκου Αναστασιάδη σε σύγκριση με το 2013. Ο Σταύρος Μαλάς προκρίθηκε στο δεύτερο γύρο για να αντιμετωπίσει τον Νίκο Αναστασιάδη, σε αναμέτρηση που έμοιαζε επανάληψη των προεδρικών του 2013. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος και τα κόμματα που τον υποστήριζαν τάχθηκαν εναντίον και των δυο υποψηφίων, προκρίνοντας αποχή των ψηφοφόρων τους.
Σε επιβεβαίωση της τάσης για μεγαλύτερη απομάκρυνση των ψηφοφόρων από τις κάλπες σε κάθε εκλογή, το ποσοστό της αποχής ανήλθε σε 28% στον πρώτο γύρο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης κέρδισε την εκλογή και δεύτερη θητεία στην προεδρία της Δημοκρατίας, με ποσοστό μιάμιση μονάδες πιο κάτω από το 2013.
Το ποσοστό της αποχής μειώθηκε κατά δυο μονάδες σε σχέση με τον πρώτο γύρο, ήταν όμως αυξημένο κατά 7.5 μονάδες σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2013. Σημειώνεται πως σε αντίθεση με το 2018, το ποσοστό της αποχής στο δεύτερο γύρο του 2013 είχε αυξηθεί.