Αφού πέρασαν τέσσερις μέρες από την εμφάνιση δημοσιεύματος που θεώρησε πως συνιστούσε “ενορχηστρωμένη προσπάθεια σπίλωσης του ονόματός” του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να εκδηλώσει δημόσια την αντίδρασή του. Απηύθυνε μήνυμα προς τον “φίλο Ανδρέα Παράσχο να τεκμηριώσει τα όσα αβάσιμα προέβαλε στην πρόσφατη αρθρογραφία του”. Ο Πρόεδρος δεν συγκεκριμενοποιεί τι ακριβώς να τεκμηριώσει ο δημοσιογράφος, ποια είναι τα αβάσιμα. Για τούτο, ας προσπαθήσουμε να το διαπιστώσουμε μέσα από το ακριβές κείμενο που δημοσίευσε στο σχόλιο του ο Ανδρέας Παράσχος.
Έγραψε για το σχέδιο με τα «τα χρυσά διαβατήρια», που ο Πρόεδρος
“φέρεται να εκμυστηρεύτηκε σε μια νύχτα ευθυμίας στην Αθήνα, άφηνε στο Γραφείο του 300 εκατ. ετησίως, που τα πήγαινε μετά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις”.
Με τη μέθοδο του ανατόμου, διασπούμε τον ισχυρισμό και το κείμενο στα εξής συστατικά:
- Εκμυστήρευση που αποδίδεται στον Πρόεδρο
- Εισοδήματα για το γραφείο του από τα “χρυσά διαβατήρια”
- Ύψος 300 εκατ. ετησίως (Ο Παράσχος αναίρεσε το ‘ετησίως’)
- Εξαγωγή εισοδημάτων στις Σεϋχέλλες
- Μεταφορά εισοδημάτων με ιδιωτικές πτήσεις
Για το πρώτο σημείο, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός πως, σε πρώτη φάση, “πηγές του ΣΥΡΙΖΑ” διέψευσαν πως έγινε παρόμοια δήλωση, ενώ μετά από μια μέρα έκανε δήλωση και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος με κατηγορηματική δήλωση διέψευσε πως “έγιναν τέτοια σχόλια”. Το αφήνουμε όμως σαν κρατούμενο, για συζήτηση πιο κάτω.
Αναφορικά με το θέμα για εισοδήματα του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της οικογένειας του, αυτό είναι δεδομένο, τεκμηριωμένο: Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως πέραν των 50 διαβατηρίων χορηγήθηκαν με αιτήσεις που δέκτηκε /προώθησε το “γραφείο Νίκος Αναστασιάδης”. Η συμμετοχή του οικογενειακού γραφείου σε παρόμοια διαδικασία, στην οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέχει στην έγκριση των διαβατηρίων δεν είναι δυνατό, είναι σαφώς μη συμβατά με το κράτος δικαίου. Ασύμβατο με το κράτος δικαίου είναι και το ίδιο το πρόγραμμα, το οποίο, στην ουσία, συνιστά εμπόριο ευρωπαϊκών διαβατηρίων, το οποίο εκ της φύσης του διεξάγεται με όρους μαύρης αγοράς, είναι λαθρεμπόριο. Συνιστά πηγή διαφθοράς, κάτι το οποίο αποδείχθηκε στην πράξη.
Το ερώτημα για το ύψος των εισοδημάτων του οικογενειακού γραφείου (λαμβάνοντας υπόψη πως αναιρέθηκε το ‘ετησίως’), έχει σχετική σημασία. Πιο σημαντικό όμως, ανεξάρτητα από το ύψος εισοδημάτων, έχω ήδη υποδείξει πιο πάνω πως αυτά προέρχονται από δραστηριότητες που συνιστούν ασυμβίβαστο με το κράτος δικαίου και τη θέση ενός προέδρου της δημοκρατίας. Ακόμη και με νομικούς όρους, αν μιλήσει κάποιος για 10, 30, 100 ή 300 εκατομμύρια, αυτό δεν υποσκελίζει την ουσία.
Το τέταρτο σημείο του ισχυρισμού είναι η εξαγωγή κεφαλαίων από το οικογενειακό γραφείο ή ευρύτερα την οικογένεια του Προέδρου στην οποία ανήκει. Για το θέμα, όχι των συγκεκριμένων κεφαλαίων, αλλά γενικότερα κεφαλαίων της οικογένειας, υπάρχουν ήδη τεκμήρια τραπεζικών λογαριασμών από το 2013. Υποδεικνύουν πως, κατά τις παραμονές του κουρέματος που έπληξε δεκάδες χιλιάδες καταθέτες, από την οικογένεια εξήχθησαν δεκάδες εκατομμύρια. Έχει κάποια αξία η νομική διάσταση που συνδέεται με το “πού εξήχθησαν” τότε και τώρα, γιατί καθορίζει αν είναι σύννομο ή όχι. Είναι όμως στοιχείο που παίρνει άλλες διαστάσεις από τη νομική όταν συνδέεται με την οικογένεια του Προέδρου. Εγείρονται θέματα ηθικής και δεοντολογίας.
Στο τελευταίο θέμα, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός οι ιδιωτικές πτήσεις της οικογένειας για τις Σεϋχέλλες με ‘όχημα’ τον Σαουδάραβα ‘φίλο’. Αν αυτές οι πτήσεις συνδέονται και με μεταφορά κεφαλαίων, αυτό δεν μπορεί να τεκμηριωθεί.
Συνοψίζοντας την ουσία όσων έγραψε ο Ανδρέας Παράσχος, καταλήγουμε σε αυτό:
“Τα ‘χρυσά διαβατήρια’ αποφέρουν στην οικογένεια του Προέδρου σημαντικά εισοδήματα. Εισοδήματα εξήχθησαν στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις της οικογένειας”.
Αλήθεια, αν ‘επανορθώσει’ ο δημοσιογράφος, αν γράψει πως ‘δεν εξάγονται στις Σεϋχέλλες”, αλλάζει κάτι ουσιαστικό, στο γεγονός πως: Το οικογενειακό γραφείο επωφελείται από δραστηριότητα πώλησης διαβατηρίων, και στη διαδικασία για έγκριση των διαβατηρίων μετέχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στοιχεία ασυμβίβαστα με κράτος δικαίου;
Απομένει η επιβεβαίωση του ισχυρισμού πως ο Πρόεδρος “φέρεται να εκμυστηρεύτηκε…”. Σημασία στο σχετικό θέμα έχουν τα πιο κάτω:
- “Πηγές” του ΣΥΡΙΖΑ διέψευσαν τον ισχυρισμό.
- Ακολούθησε την επομένη διάψευση από τον Αλέξη Τσίπρα
- Τέσσερις μέρες μετά το δημοσίευμα αντέδρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Δεν θα δώσω απαντήσεις, παραθέτω τα εξής ερωτήματα:
- Γιατί χρειάστηκε διάψευση από τον ίδιο τον Τσίπρα; Δεν ήταν αρκετή ‘πηγή’ από το κόμμα, που, σίγουρα, δεν μπορούσε να ενεργήσει χωρίς τη ρητή συναίνεση του ηγέτη;
- Ανέμενε οποιοσδήποτε νουνεχής πως όποια και αν ήταν τα γεγονότα, θα ήταν ποτέ δυνατό να είχαμε διαφορετική δημόσια τοποθέτηση του Τσίπρα;
- Δεν είναι άκρως παράδοξο, για ένα θέμα, για το οποίο, όπως είπε, αποτελεί “ενορχηστρωμένη προσπάθεια σπίλωσης του ονόματός” του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να χρειαστεί τέσσερις ολόκληρες μέρες να αντιδράσει;
- Περίμενε μήπως ο Πρόεδρος διαψεύσεις πριν αντιδράσει ο ίδιος, και, μάλιστα, η ‘πηγή ΣΥΡΙΖΑ’ δεν ήταν αρκετή, χρειαζόταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, κάτι που καθυστέρησε την προεδρική απάντηση;
Απομένει ένα τελευταίο θέμα, η ‘ρίζα’ ή ‘λογική’ της αναφοράς του Ανδρέα Παράσχου στα “χρυσά διαβατήρια” και τα εισοδήματα της οικογένειας. Είναι η σύνδεση με το φλερτ με λύση δυο κρατών. Σε πρώτο στάδιο, οικογενειακά εισοδήματα και φλερτ με δυο κράτη είναι δυο αναμφισβήτητα γεγονότα. Σε δεύτερο στάδιο, η σύνδεση τους από το δημοσιογράφο, από τη μια στηρίζεται σε δυο παραδεκτά γεγονότα, από την άλλη, αυτή η σύνδεση αποτελεί άποψη. Και οι απόψεις δεν έχουν ανάγκη αποδείξεων, μας λέει το δίκαιο και η νομολογία του ΕΔΑΔ.